Verlies van jonge mensen
Zoals gezegd is ons eerste kindje (het mooiste meisje dat ooit geboren is, Dionne) drie dagen na de geboorte overleden aan complicaties ontstaan tijdens de bevalling. Iets wat je als kersverse vader totaal overdondert.
Het is nu ruim 25 jaar geleden, maar het speelt nog steeds een rol in mijn leven. En dat vind ik prima. Het komt zoals het komt en vaak koester ik de momenten, die toch erg verdrietig voor mij zijn. Ik heb hier mijn eigen weg in gevonden, totaal afwijkend van wat voor die tijd gewoon was.
De lastige situaties zoals de eerste bruiloft waar de hele familie aanwezig was.
Of weer voor eerst op je werk komen bijvoorbeeld. Ik had het geluk dat ik toen de beste afdelingsmanager had die ik mij maar kon wensen. Hij had begrip en gaf mij alle tijd en sprak er met mij in alle eerlijkheid over.
In de loop der jaren heb ik privé, maar ook werk gerelateerd veel mensen bijgestaan die iets gelijksoortig hebben meegemaakt (ook miskramen bijvoorbeeld). Het zijn processen/situaties/ gebeurtenissen die ik door mijn eigen ervaring goed kan begeleiden.
